برخی از پژوهشگران میان اهمال کاری و تنبلی تمایز قائل شده‌اند و فرد تنبل را نسبت به انجام کار، بی‌میل می‌دانند درحالی‌که فرد اهمال کار غالباً با مشغول شدن به سایر امور از انجام تکلیف اصلی طفره می‌رود.
اهمال کاری و تنبلی
سطوح اهمال کاری
پدیده اهمال کاری دو سطح شناختی و رفتاری را در برمی‌گیرد. فرد در سطح رفتاری، کاری را که قصد انجامش را داشته بدون هیچ دلیل خاصی و به‌طور کاملاً اختیاری در زمان تعیین‌شده انجام نمی‌دهد و در سطح شناختی در اتخاذ تصمیم‌های به‌موقع، تعلل می‌ورزد. درنتیجه این افراد، آنچه را که باید برای رسیدن به اهدافشان انجام دهند را به‌موقع انجام نداده یا اصلاً انجام نمی‌دهند و به نوعی آینده‌نگری ندارند.
پژوهش‌های اولیه بیشتر روی ویژگی‌های رفتاری و راه‌حل‌هایی برای اجتناب از این رفتار مثل، مدیریت زمان و کاربرد عادت‌های خوب متمرکز بودند. ولی باورهای غیرمنطقی اساس رفتار اهمال کارانه در سطح شناختی است و اهمال‌کاران با عملکرد غیرمنطقی از اتمام تکلیف اجتناب می‌نمایند تا دیگران قادر به ارزیابی توانایی واقعی آن‌ها نشوند. به‌عبارت‌دیگر این دو سطح را می‌توان به‌صورت اهمال کاری رفتاری و اهمال کاری در تصمیم‌گیری بیان کرد:
اهمال‌کاری رفتاری
اکثر افراد زمانی که واژه اهمال‌کاری را می‌شــنوند، به ياد فرار کردن از وظايف محول شــده، کارهای روزمره يا تکاليف درســی می‌افتند. فردی را تصور کنيد که تلويزيون تماشــا می‌کند يا چرت می‌زند و از انجــام کاری که بايد انجام دهد، اجتنــاب می‌کند. اين نوع تأخير (فرار از انجام وظايف) اهمال‌کاری رفتاری است. هنگامی‌که چمن منزلتان را هرس نمی‌کنيد يا ماليات و قبض‌هايتان را پرداخت نمی‌کنيد، دچار اهمال‌کاری رفتاری هستید.
اهمال‌کاری در تصميم‌گيری
نــوع ديگری از اهمال‌کاری که با اضطراب و نگرانی رابطه دارد و غالباً ازنظر پنهان می‌ماند، اهمال کاری در تصميم‌گيری نامیده می‌شود که بسيار آسیب‌زننده نیز است. اهمال کاری در تصمیم‌گیری زماني اســت که تصميم‌گیری را عقــب می‌اندازيد. تردید داشتن هنگام خریــد ماکروفر و انتخاب مدل آن يا انتخاب بین رنگ زرد و خاکستری برای اتاق‌خوابتان، مثال‌هایی از اهمال‌کاری در تصميم‌گيری هستند.
آیا اهمال کار هستید؟
واژه‌ی اهمال کاری برای هرکس، معنای متفاوتی دارد. این عبارت به معنای سپردن فعالیت به زمان آینده است. اهمال کاری با افزایش سن کاهش‌یافته و در مردان کمی بیشتر از زنان است. افراد ازنظر نگرانی در مورد اهمال کاری متفاوت‌اند. برخی بسیار پرمشغله و درگیر کار و برخی هم زندگی ساده و کم‌کاری دارند. دراین‌بین برخی به‌عمد، اهمال کاری می‌کنند و کارشان را به تأخیر می‌اندازند. برخی هم از اهمال کاری رنج نمی‌برند چون عواقبی برایشان ندارد.
درواقع اهمال‌کاری به بخشی از زندگی آن‌ها تبدیل‌شده است. برخی هم نمی‌پذیرند که اهمال‌کارند. آن‌ها در مورد زمان موردنیاز انجام کار بیش‌ازحد خوش‌بین هستند و آن را دست‌کم می‌گیرند. شما جزء کدام دسته هستید؟
